ساختمان بلند يا آسمان خراش: چه تفاوتي دارد؟ امروزه تقريبا در سراسر جهان تقريبا نيمي از ميليون ساختمان زير 100 متر وجود دارد. اين ساختارها باعث راحتي در فضاي باز در شهرها مي شوند و تأثير قابل توجهي در پرتوهاي خورشيدي و تأثير گذار بر سرعت باد دارند. "آسمان خراش" به عنوان يك مفهوم براي اولين بار براي تعريف ساختمانهاي 42 متري ساخته شده در جهان مورد استفاده قرار گرفت. پيش از آن ، تمام سازه هاي بلند در سراسر جهان ساختمانهاي مذهبي بودند.
ساختن سازه هاي بلند براي زندگي مردم در واقع (نه تنها در نهاد ديني) بلكه نه تنها در يك مكان مذهبي اتفاق افتاده بود و هم يك تغيير بزرگ براي مهندسين و معماران قرن بيستم . اين پيچيدگي كلي يك تلاش براي ساخت و ساز را افزايش داد: ساختمانهاي بلند نه تنها بايد با گرانش مبارزه كنند و از نظر زيبايي شناسي جذاب باشند بلكه بايد محيطي راحت و ايمن را نيز براي افراد ايجاد كنند. هم در داخل ساختمان و هم در محيط اطراف.كلايمر نقش مهمي در توانمندسازي انسان ها براي ساختن سازه هاي غول پيكر ايفا كرده است.
از زمان انقلاب صنعتي، پيشرفت هاي چشمگيري در صنعت ساخت و ساز رخ داد ، ساختارها بالاتر رفت و واژگان مجبور به انطباق شدند. امروزه ، يك اجماع عمومي وجود دارد كه ساختمانهاي با ارتفاع بيشتر را "آسمان خراشها" مي نامند . براي ساختمانهايي با ارتفاع بالا ، مي توان از كلايمر استفاده كرد ، در حالي كهقبلا فقط داربست بود كه نواقصات و خطرات خودش را داشت.
. تعريف "ساختمانهاي مرتفع" ، با توجه به منابع مختلف مي تواند متفاوت باشد. اين يك اصطلاح كلي براي سازه هاي چند طبقه بلندتر از 35 متر است.
در واقعيت ، سازه هايي بلندتر از 35 متر از قبل تأثير چشمگيري بر بافت شهري دارند . نه تنها از لحاظ بصري و زيبايي شناختي بلكه از منظر محيطي مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشيد ، راحتي باد و پراكندگي آلودگي نيز وجود دارد. اينگونه به نظر مي رسد كه يك ساختار 36 متري در افق متراكم به چشم مي آيد. اينگونه به نظر مي رسد كه يك ساختار 36 متري در افق متراكم به چشم مي آيد.
اگرچه توجه زيادي به سمت سازه هاي ابرخودرو (به دليل پيچيدگي آشكار و تلاش هاي جسورانه آن) گسترش يافته است ، اما اكثر ساختار جديدي كه در سراسر جهان ساخته مي شوند در مرزهاي 35 تا 100 متري ارتفاع شناور هستند. امروز ، تقريباً نيمي از اين ساختمانها در سراسر جهان وجود دارند! امروزه تقريبا در سراسر جهان تقريبا نيمي از ميليون ساختمان زير 100 متر وجود دارد. اين ساختارها باعث راحتي در فضاي باز در شهرها مي شوند و تأثير قابل توجهي در پرتوهاي خورشيدي و تأثير گذار بر سرعت باد دارند. آنها به صورت عملي در حال تعريف شهر براي ساكنان هستند.
اما هنوز هم ، بيشتر الزامات مربوط به مطالعه راحتي پياده رو در مرحله طراحي محدود به ساختمان هاي بالاتر از 100 متر است. چرا اين مورد است؟ به اين دليل كه شبيه سازي باد پيچيده ، وقت گير ، گران و بعضا غيرقابل اعتماد بوده است. ديگر مسئله اين نيست. فناوري جديد به طراحان و مهندسين ساختمان اين امكان را مي دهد تا شبيه سازي هاي باد سريع و دقيق را براي ساختمانهايي با فاصله كمتر از 100 متر انجام دهند. اكنون ما واقعاً مي توانيم شهرها را هماهنگ با باد طراحي و ساخته كنيم. چه لحظه مهيج در آن زندگي مي كنيم.